Το Βάπτισμαείναι το Ιερό Μυστήριο της Εκκλησίας κατά το οποίο ο πιστός μέσα από την τριπλή κατάδυση και ανάδυση στο ύδωρ, και με επίκληση του ονόματος της Αγίας Τριάδος αναγεννιέται από το Άγιο Πνεύμα, αποτάσσει τη φύση της αμαρτίας και εισάγεται σε μία νέα αναγεννητική ζωή ως μέλος της Εκκλησίας. Το βάπτισμα εξαλείφει τις αμαρτίες του ανθρώπου, συνάμα και το προπατορικό αμάρτημα, δίνοντας τη δυνατότητα στον πιστό να μετέχει στα υπόλοιπα Ιερά Μυστήρια για αυτό και αποκαλείται και «λουτρό παλιγγενεσίας».
Το βάπτισμα εισάγει τούς ανθρώπους ως μέλη του σώματος τον Χριστού, και για κάθε χριστιανό σημαίνει αναγέννηση στο θάνατο και την ανάστασή Του. Αποτελεί εγκεντρισμό στη ζωή και γέννηση, καθώς δίχως το βάπτισμα το μέλος της Εκκλησίας παραμένει δέσμιο της φθοράς και των δαιμονικών δυνάμεων. Ἡ νοσούσα φύση του ανθρώπου έχει ανάγκη αναγεννήσεως, ειδάλλως δεν απελευθερώνεται και δεν αναγεννιέται από τον «παλαιό άνθρωπο», ως εκ τούτου το βάπτισμα ενδύεται την «υπόσταση της θεογεννεσίας». Το νέο μέλος μέσω του Μυστηρίου αναγεννά την ύπαρξή του, γίνεται μία επώνυμη προσωπική ετερότητα, μυείται στη χάρη πού απορρέει οπό την κοινωνία και την αγαπητική σχέση με το ζωοδότη Θεό. Παύει ὁ άνθρωπος να είναι ατομικό απλώς είδος, κρίκος βιολογικής μόνο διαδοχής, μονάδα ενός συνόλου, αλλά εντάσσεται στην κοινωνία των Αγίων, την τριαδική πραγματοποίηση της ζωής. Το βάπτισμα λοιπόν είναι το πρώτο και απαραίτητο στάδιο της ανάπτυξης του νεοεισελθόντος και μάλιστα νοείται ως χάρισμα απολειστικό και για αυτό το λόγο δε συμβάλλει ἡ βούληση στην πραγμάτωση του Μυστηρίου.
Τα αντικείμενα και το τελετουργικό του βαπτίσματος έχουν έναν έντονο συμβολισμό. Η κολυμβήθρα, τόπος κολύμβησης κατά την αρχαιότητα και σκεύος βαπτίσεως στην εκκλησιαστική γλώσσα, θεωρείται ως μητέρα της υιοθεσίας, πνευματική μητέρα, κολυμβήθρα της Τριάδος. Το Νερό, σημαίνει γέννηση «εξ ύδατος και πνεύματος» και είσοδος στη βασιλεία του Θεού. Το έλαιο, με το οποίο ο φωτιζόμενος χρίεται πριν τη βάπτιση λέγεται επορκιστό λόγω του εξορκιστικού του χαρακτήρα και συμβολίζει τη συμφιλίωση, την ειρήνη και το έλεος του Θεού. Ο χιτώνας που φοράει ο νεοφώτιστος εκφράζει το θείο φως και την αγγελική καθαρότητα. Τα ενδύματα (που ονομάζονται και “εμφώτεια” ή “φωτίκια”) συμβολίζουν τη λαμπρότητα της ψυχής, τον εσωτερικό φωτισμό, το φως και το κάλλος του Χριστού που ενδύθηκε ο νεοφώτιστος. Γι’ αυτό και τα ενδύματα πρέπει να είναι λευκά, για να δηλώνεται μέσω της λευκότητας του χρώματος η καθαρότητα της ψυχής του βαπτισθέντος. Ο σταυρός, που δίνεται μετά το χρίσμα είναι η σφραγίδα του Κυρίου που σταυρώθηκε και αναστήθηκε. Η Λαμπάδα είναι σύμβολο του φωτισμού του Χριστού τον οποίον έλαβαν οι φωτισθέντες κατά το βάπτισμα. Ο Ιερός χορός, ο κύκλος που γίνεται τρεις φορές γύρω από την κολυμβήθρα είναι η παλαιά πομπή και είσοδος των νεοφώτιστων από το βαπτιστήριο στο κυρίως ναό για την έναρξη της Θείας Λειτουργίας με τον αριθμό τρία να δηλώνει την Αγία Τριάδα. Η τριχοκουρία, γίνεται μετά το χρίσμα σε ένδειξη ότι ο νεοφώτιστος έχει ως κεφαλή το Χριστό αφού τα μαλλιά κόβονται σταυροειδώς, ως σημείο αφιέρωσης στο Θεό για αυτό τα μαλλιά δεν πετιούνται αλλά τίθενται στον ιερό τόπο του βαπτίσματος.
Το μυστήριο της Βάπτισης συναντά την ολοκληρωμένη συμβουλευτική της Χρυσάντας Τριανταφύλλου η οποία με πολυετή εμπειρία προσφέρει κομψότητα και αισθητική στην τελετή.
Χειροποίητα βαπτιστικά για αγόρι και κορίτσι, συνδυασμένα με ρούχα, παπούτσια, προσκλητήρια, μπομπονιέρες, αλλά και διακοσμητικά υλικά, όλα προσαρμοσμένα στο συγκεκριμένο θέμα της βάπτισης που επιθυμείτε, είναι προτάσεις από τα κατάστημα της Χρυσάντας Τριανταφύλλου.
Η οργάνωση μιας ονειρεμένης βάπτισης μέσα από τις συλλογές της Χρυσάντας συνιστά την καλύτερη επιλογή για αυτό το τόσο σημαντικό εκκλησιαστικό Μυστήριο.